عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ صَدَقَةٌ. قَالُوا: فَإِنْ لَمْ يَجِدْ؟ قَالَ: فَلْيَعْمَلْ بِيَدَيْهِ فَيَنْفَعُ نَفْسَهُ وَيَتَصَدَّقُ. قَالُوا: فَإِنْ لَمْ يَسْتَطِعْ أَوْ لَمْ يَفْعَلْ؟ قَالَ: فَيُعِينُ ذَا الْحَاجَةِ الْمَلْهُوفَ. قَالُوا: فَإِنْ لَمْ يَفْعَلْ؟ قَالَ: فَلْيَأْمُرْ بِالْمَعْرُوفِ أَوْ الْخَيْرِ. قَالَ: فَإِنْ لَمْ يَفْعَلْ؟ قَالَ: فَلْيُمْسِكْ عَنِ الشَّرِّ فَإِنَّهَا صَدَقَةٌ
ترجمه
بر هر مسلمانی صدقه است. گفتند: اگر نیابد چه؟ فرمود: با دستانش کار کند، به خود سود برساند و صدقه دهد. گفتند: اگر نتواند یا نکند چه؟ فرمود: به نیازمند دردمند کمک کند. گفتند: اگر نکند چه؟ فرمود: به کار نیک فرمان دهد. گفت: اگر نکند چه؟ فرمود: از بدی خودداری کند، که این هم صدقه است.
راوی
ابوموسی اشعری
منبع
صحیح بخاری و مسلم
بخاری 1445، مسلم 1008

